مشکلات عصبی: برخی از افراد مبتلا به بیماری سلیاک ممکن است به مشکلات عصبی مانند تشنج یا نوروپاتی محیطی (بیماری اعصاب که مربوط به دست و پا می‌شود) نیزمبتلا شوند.
رضا گفت: ۱۴۰۲/۱۲/۱۸ در ۵:۵۱ ق٫ظ خیلی ممنون از مطالب بسیار مفیدتون
آیا بی‌انگیزه شده‌اید؟ پس از این قانون ۱۰ دقیقه استفاده کنید
○ ابتلا به دیابت، بیماری کلیوی مرحله نهایی یا برخی سرطان‌ها
خنده داره واقعا حداقل به فامیلیشون توجه میکردی بعد میگفتی عر...
[۵] در کشورهای توسعه‌یافته، سل کمتر شایع است و به‌طور عمده در مناطق برون‌شهری یافت می‌شود. در سال ۲۰۱۰، نرخ سل در هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در مناطق مختلف جهان بدین شرح بود:
برای درمان سل فعال، از ترکیب داروهای ضدباکتری (آنتی‌باکتریال) استفاده می‌شود. رایج‌ترین انواع دارو برای درمان سل، ریفامپین، پیرازینامید و استرپتومایسین هستند.
● این واکسن به طور گسترده در ایالات متحده استفاده نمی‌شود؛ زیرا خطر ابتلا به سل کم است.
همچنین پیگیری توسط متخصص تغذیه برای کمک به سازگار‌شدن با یک رژیم غذایی سالم، مغذی و بدون گلوتن و تداوم چنین رژیمی مفید است. اگر روده‌ی کوچک شما به شدت آسیب دیده‌باشد، پزشک ممکن است استروئیدها را برای کنترل التهاب روده به شما توصیه‌کند. استروئیدها می‌توانند علائم شدید بیماری سلیاک را کاهش‌داده در‌حالی‌که التهاب بیماری سل تحقیق روده نیز بهبود می‌یابد.
پیشرفت عفونت سل به بیماری سل آشکار زمانی رخ می‌دهد که باسیل بر دفاع‌های دستگاه ایمنی غلبه و شروع به تکثیر کند. در بیماری سل اولیه حدود ۱-۵٪ از موارد، این پیشرفت به سرعت پس از عفونت اولیه رخ می‌دهد.
● سفر به مناطقی با میزان بالای سل نیز می‌تواند خطر ابتلا به عفونت باکتریایی را افزایش دهد. این مناطق عبارتند از:
چنگیز وثوقی بازیگر نقش وردان در سریال امام علی در کنار همسران جوانش + عکس و بیوگرافی
[۴۲] برای جلوگیری از آبشار شیوع فرد به فرد، افراد مبتلا به سل فعال «آشکار» را جدا می‌کنند و آن‌ها را تحت رژیم‌های دارویی ضد سل قرار می‌دهند. پس از حدود دو هفته درمان مؤثر، به‌طور کلی افراد مبتلا به عفونت فعال غیر مقاوم برای دیگران مسری نخواهند بود.[۴۱] اگر کسی آلوده شود، به‌طور معمول سه تا چهار هفته طول می‌کشد تا شخص به تازگی آلوده‌شده به اندازه کافی برای انتقال بیماری به دیگران مسری شود.[۴۳] بیماری‌زایی[ویرایش]
اگر بیماری سلیاک در شما تشخیص داده‌شود، باید از خوردن تمام مواد غذایی حاوی گلوتن اجتناب کنید. از پزشک خود بخواهید که شما را به متخصص تغذیه ارجاع دهد تا بتوانید برنامه‌ی رژیم غذایی سالم بدون گلوتن داشته‌باشید زیرا مهم است که ویتامین‌ها، مواد مغذی، فیبر و کلسیم را در رژیم غذایی خود به مقدار کافی دریافت‌کنید.